به گزارش گروه اقتصاد بین الملل فارس به نقل از پایگاه خبری ایندیپندنت میل، تصمیم اتحادیه اروپا مبنی بر تحریم صادرات نفت ایران می تواند قیمت بنزین را در آمریکا افزایش دهد.
تام کرابسی، یکی از کارشناسان انرژی گفت: «چشم انداز قیمت بنزین تا حدی نا معلوم است زیرا این اتفاقات جهانی است که تاثیراتی بر قیمت های داخلی آمریکا می گذارد.»
وی افزود: «با اینکه اکثر سوخت مصرفی ما از خلیج مکزیک و مناطقی غیر از خاورمیانه می آید، با این حال باز هم شاهد افزایش قیمت های داخلی تحت تاثیر تحولات خاورمیانه هستیم.»
وی گفت: «پاسخ ایران به تصمیم اخیر اتحادیه اروپا در طی 10 روز آینده مشخص خواهد شد.»
بر اساس این گزارش، بهای بنزین در کارولینای جنوبی به عنوان یکی از ایالت های مهم آمریکا طی ماه جاری 20 سنت افزایش یافته است که عمدتا ناشی از تهدید ایران به بستن تنگه هرمز، آبراه حیاتی ترانزیت نفت بوده است. رانندگان در کارولینای جنوبی همچنین امسال نسبت به سال گذشته مصرف بنزین کمتری داشته اند که این نشان از کاهش میزان تقاضا دارد.
قیمت بنزین در کارولینای جنوبی هفته گذشته با 3 سنت افزایش در هر گالن مواجه بود. این در حالی است که هفته پیش از آن بهای بنزین تنها یک سنت افزایش یافته بود. متوسط بهای بنزین در روز دوشنبه به 3 دلار و 18 سنت در هر گالن رسید، که 16 سنت پایین تر از متوسط بهای متوسط بنزین در آمریکا بود که با افزایش 6 دهم درصدی به 3 دلار و 34 سنت در هر گالن رسیده بود

ضمنا در رابطه به تحریم‌های جدید، چین هنوز در 4 ژانویه با برگزاری نشست مطبوعاتی نماینده رسمی وزارت امور خارجه خود "هنگ لی" موضع‌گیری کرده بود: "چین مخالف آن است که هر کشوری قوانین داخلی خود را بر موازین حقوق بین‌الملل ترجیح داده و اقدام به اعمال ترحیم‌های یک‌جانبه علیه کشورها بکند. همانند بسیاری از کشورهای دیگر، چین با ایران ارتباط عادی و شفاف تجاری-اقتصادی و انرژی دارد که قطع‌نامه‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد را نقض نمی‌کند و نباید تحت تاثیر تحری‌م‌های قرار بگیرد".

هند پرداخت‌های خود بابت نفت ایران را از طریق شرکت ترکی "خلق بانک" انجام داده و با بانک مرکزی ایران ارتباط مستقیم ندارد. امروز ایران 12 درصد نیاز هند به نفت وارداتی را تامین می‌کند.
 
هرچند در پاییز سال گذشته میلادی ایران با توجه به کاهش ارزش روپیه از دریافت پرداخت‌ها با این واحد پول، منصرف شده بود، اما این مشکل راه حل خود را پیدا کرد. گذشته از این از طرف دولت هند بیان شد که "با توجه به تحریم‌های در نظر گرفته از سوی برخی کشورها در مورد نفت ایران، دولت هند بحث امکان پرداخت هزینه‌های نفت ایران از طریق بانک‌های روسی را در دست بررسی دارد ". 

این تحریم‌ها در رابطه با عملکرد ترکیه، با شرایط برای غرب ناگوارتری مواجه خواهند شد زیرا ترکیه 30 درصد نیاز خود به نفت را از طریق اپراتور Tupras تامین می‌کند.

در چهارم ژانویه وزیر انرژی ترکیه "تانر ییلدیز" اعلام کرد که Tupras به بحث خرید نفت ایران ادامه خواهد داد.
البته این بیانیه با آن توجیه شد که " ترکیه هنوز بطور رسمی اطلاعی در مورد تحریم‌ها را دریافت نکرده است".

شرایط ترکیه به طور کافی حساس است: این کشور با مشکل انتخاب بین شریک اساسی استراتژیک، یعنی آمریکا و اقتصاد خود قرار گرفته است.

ولی نتایج مذاکرات میان وزیر امور خارجه ترکیه احمد داود آغلو و همتای ایرانی وی علی‌اکبر صالحی که در اوایل ژانویه سال جاری میلادی برگزار شد، امکان این پیش‌بینی را می‌دهد که ترکیه به طور فعال به دنبال پیدا کردن راه‌های دور زدن تحریم‌های آمریکا می‌باشد.

مواردی که به آن اشاره شد به صراحت نشان می‌دهد، تحریم‌های که از سوی قانون NDAA-2012 (HR 1540)  پیش‌بینی شده است، اثر مورد انتظار غرب را نخواهد داشت.(این‌جا به مواردی نظیر وجود بورس نفت کیش که در حال تقویت شدن است، بانک ملی ونزوئلا و ایران و امکان حواله برای عمده‌فروشان کوچک و ... اشاره نکردم ).

گذشته از این، تحریم‌ها موجب افزایش تنش در روابط آمریکا با متحدانش خواهد شد. بیش از پیش در اردوگاه آن‌ها این صدا بلندتر به گوش می‌رسد که بسته تحریم‌ها جدید به بومرنگ می‌ماند که به اقتصاد آمریکا و این کشورها برخواهد گشت.

همین طور حساب عمده حلقات ضد ایرانی روی مواضع سلطنت‌های خلیج فارس باز شده و این امید می‌رود که "نفت از نظر سیاسی صحیح" عربستان سعودی و سایر "گربه‌های نفتی" که افزایش استخراج آن به 2 میلیون بشکه در روز را اعلام کرده‌اند، جایگزین نفت تمامیت‌خواه و غیر دمکراتیک ایران" خواهد شد.

ولی اروپا با جزیره ثبات دانستن "خلافت جدید"، مرتکب اشتباه جدی می‌شود.

"پترولستان" مورد نظر غربی‌ها دقیقا حوزه مناطق نفت‌خیز خلیج، یعنی قلمروی است که اختلافات اجتماعی و مذهبی برای مدتی به عمق رانده شده است و از طریق سرکوب‌گری‌های رژیم‌های سلطنتی تضعیف شده است، اما در هر لحظه‌ای آماده است فوران کند.

برای حفظ ثبات داخلی، سلطنت‌های خلیج به منظور جلب رضایت مردم به اجبار به اقداماتی بی‌سابقه توزیع پول نقد، تشویقات و تسهیلات اجتماعی دست زده‌اند.

در یک سال پیش، اتفاق غیر قابل تصور به مشاهده رسید: به اهداف تامین ثبات داخلی، شاه عربستان سعودی ملک عبدالله بن عبدالعزیز ضمن صدور یک فرمان به زن‌ها تنها اجازه کار در فروشگاه‌های لباس زیر را داد که موجب تحریک خشم علمای وهابی شد.

مفتی اعظم عربستان سعودی حتی به صاحبان فروشگاه‌ها هشدار داد که استخدام زنان از نظر احکام شرعی جرم می‌باشد.

اما زمانی صحبت از بقای سلاله سلطنتی است، می‌توان به نظر مفتی اعظم توجه نداشت. همزمان با تغییر تزیینی اجتماعی، برنامه مدرن‌سازی نیروهای مسلح و امنیتی این کشور شروع شد.

ضمن رسیدن به رکورد ماهانه تولید نفت در 30 سال اخیر (04،10 میلیون بشکه نفت در ماه نوامبر) سلطنت‌های خلیج فارس نمی‌توانند مایل به کاهش قیمت‌ها و یا افزایش استخراج نفت به صورت بلند‌مدت باشند. نفت ارزان می‌تواند ثبات داخلی در "خلافت جدید" را مورد تحدید قرار دهد. بنابراین آ‌ن‌ها به طور طولانی قادر به جایگزنی نفت ایران نخواهند بود.

آنان بابت هر بشکه‌ای که در حمایت از غرب تولید می‌کنند در آینده نزدیک از اروپا و آمریکا امتیازات سیاسی را خواهند خواست که برای "جامعه مترقی بین‌المللی" ناخوشایند خواهد بود.

این همه امکان می‌دهد نتیجه‌گیری‌های با نگاه به دورنمای کوتاه‌مدت داشت.
قبل از همه تاثیر تحریم‌های جدید برای اقتصاد ایران تاثیر به مراتب کمتر از آنی را خواهند داشت که حامیان این تحریم‌ها در نظر گرفته‌اند.

دیگر اینکه ادامه سیاست تحریم‌ها منجر به اختلافات داخلی میان آمریکا با متحدانش خواهد شد و ثالثا می‌تواند برای اقتصاد آمریکا و جامعه غربی به بومرنگ تبدیل شده و در نهایت این تحریم‌ها باعث خواهد شد تا ساز و کارهای برای پیدا کردن مکانیسم‌های سیستم غیر‌دلاری بابت پرداخت‌های بخش انرژی دنبال شود.